Puddinq
Probleem?
Het individualistische telefoon gedrag beperkt zich al lang niet meer tot de jeugd.
Zelf hebben gebruikers er vaak minder last van dan hun omgeving. En de veel voorkomende oorzaak (verveling/ niets beters te doen) wordt vaak ook nog als een belediging richting de omgeving beschouwd.
Maar is het een probleem? en wat zijn dan de grenzen?
Deze vragen zijn lastig te beantwoorden. Eerst moet er een stukje onderzoek plaatsvinden.
Op Android toestellen kan het gebruik worden gemeten met een app:
1. app usage tracker,
2. frequency app usage tracking en
3. Apptrax app usage tracker zijn slechts drie van de vele opties.
Analyse
Drie onderdelen om naar te kijken:
Het belangrijkst is de totaaltijd. Een uur per dag is misschien redelijk en in de meeste gevallen is 6 uur per dag veel.
Als tweede is er de volgorde van de apps waar de meeste tijd aan besteed wordt. Als men facebookt via een internet pagina is het misschien handiger de aparte app te gebruiken omdat dan die tijd ook goed te onderscheiden is.
Het laatste onderdeel is de tijd per app, 3 uur Candy crush is niet veel als je de hele dag hebt moeten wachten in het ziekenhuis, 3 uur op je werk is dan misschien wel weer veel.
Verslaafd
Verslaving / verslaafd is een toestand waarin een persoon afhankelijk is, zodanig dat hij/zij deze gewoonte niet of moeilijk los kan laten. Het gedrag van de persoon is voornamelijk gericht op het verkrijgen en innemen van het middel, of het handelen naar de gewoonte, ten koste van de meeste andere activiteiten. wikipedia.
De interpretatie van de tijdswaarnemingsresultaten is dus situatie afhankelijk. Bespreek en vergelijk ze met je omgeving.
Voorbeeld
Dit is een voorbeeld van een analyse, niet van een verslaving.
Dit is een screenshot van mijn laatste 24 uur.
Analyse:
totaaltijd: minimale gebruiker
volgorde: Klok en schermvergrendeling bovenaan
Totaal tijd per app: Erg kort
Wat mij persoonlijk opvalt:
Ik heb niet op facebook gezeten, slechts 57 seconden gebeld en geen foto’s gemaakt.
